بعد از بازی نساجی با شهرداری یاسوج که تیم نساجی که با خوش شانسی پیروز شد و دو گل تیم شهرداری مردود اعلام شد و تک گل نساجی در دقیقه 48 منجر به پیروزی این تیم با قدمتی بالغ بر پنجاه ساله شد ناگاه پس از پایان بازی شعاری جذاب نظر بازیکنان نساجی را به خود جلب کرد((باغیرت های بی پول)) .

شعاری که تنها یک شعار نبود و کلمه ایی پر محتوا تر از یک شعار بود.کلمه ایی پر محتوا که نشان می دهد هنوز هم بازیکنان نساجی طلب خود را در یافت نکرده اند.شهرداری که برای کمک به این تیم اصیل دیر وارد میدان شد ولی تمام همت خود را به کار بست تا این تیم با مشکلات متعدد روبه رو نشود ولی متاسفانه موفق نشد.
کمک 200 میلیونی شهرداری به نساجی که از همان ابتدا با انتقاد شدید سایت های خبری واشخاص رو به رو شده بود بالاخره به رحمانی رسید تا به خیال شهرداری سند به نام پرهام زده شود و رحمانی از گردونه مالکیت کنار رود واز 170میلیون باقی مانده خود چشم پوشی کند و تمام موانع پیش روی که مانع مالکیت پرهام می شد از میان برداشته شود و بازیکنان نیز طلب خود را از پرهام بگیرند.
ولی با وجود اینکه رحمانی از 170میلیون باقیمانده خود چشم پوشی نکرده است و پرهام هم با قاطعیت اعلام کرده تا سند به نام وی نخورد از هر گونه مساعدتی به تیم شدیدا خود داری خواهد کرد پس هنوزهم نساجی عاقبت به خیر نشده است.
وتلخ تر از همه این است که با غیرت های بی پول از هتل تلار نساجی به خاطر بدهی باشگاه اخراج شده اند و اکنون جایی برای اسکان ندارند. و حتی از زنگ زدن و صحبت کردن با خانواده های خود خجالت می کشند.
آری آنها اکنون مضطرب به حافظیه شیراز می روند باز هم محاسبات عدهایی کار را خراب کرد.عده ایی که اگر این 200میلیون را به این باغیرت های به پول می دادندحتما نتیجه ایی بهتر از این را شاهد بوده اند .آری با غیرت های بی پول اکنون نیاز به یاری دارند وحتی عده ای خیر اقدام به اهدای میحتاجش در تمرین به آنها می کنند.
تنها خواهش من از مسئولین این است که هرچه زودتر تا آخر عاقبت این تیم اصیل مثل کارخانه نساجی نشده دست بجنبانند تا روزی پشیمان نشوند.

به امید غرش ببران مازندران در سراسر جهان

رضا شریعتی / خبرنگار حوزه ورزشی